فرشید شیوا از فعالان حوزه هنرهای تجسمی در نقد فضای امروز گالری ها نوشته ای را در اختیار رسانه هنرهای تجسمی گالری آنلاین قرار داده است که در ادامه میخوانید :

اخیرا بازدیدی از یک مجموعه ی خصوصی داشته ام. مجموعه ایی که به ناچار در معرض دید عموم قرار گرفته است! -گردآورندگان آثار تصویری از پستوها بیرون آمده و مایملک خود را در معرض آزمون قرار میدهند.- تلی از زباله -- به جز چند استثنا-- که به شکلی بی هدف و بدون کوچکترین روشی در یک جا جمع شده اند. این در حالیست که مسئول محل چندین بار به بهانه های مختلف اذعان داشت که آنچه میبینیم کمتر از نیمی از آثار مجموعه دار است!!!طبیعیست که با تحقیقی چند دقیقه ای پی به میزان بازدید کننده در هفته بردم :حدود ۱۲تا۱۵نفر درهفته!!!
طی دو دهه ی اخیر هرگونه واکنشی نسبت به روند دلالی بلافاصله با لیبل هایی چون "تعصب" و "غر زدن" و البته حسادت!!! مزین می شد.
کم نبودند افرادی که من را بواسطه انتقادهایی که از ولبشوی موجود می کردم، تکفیر می کردند و می گفتند: برو خارج از ایران! اینجا همینست که هست! و ما نمیگذاریم که عیار و متر هنر عوض یا حتی اصلاح شود!
امروز می بینیم که هیاهو ها پایان یافت و مجموعه دارانی که قطعا از خیر سود اقتصادی گذشته اند، حتی روی ژست فرهنگی اشتباهی که کرده اند نیز نمی توانند حساب کنند! شکست پشت شکست! و دمق شدن پشت دمق شدن!
جالب اینجاست که باعثان و بانیان این شکست بزرگ را میتوان به راحتی از روی نگاه به کارها حدس زد!!!.
وقتی مشاوره و دلالی در یک جا جمع شده اند، وقتی آرتیست گالری دار شد و وقتی خریدار و سرمایه گذار تئوریسین شدند، همانجا دریافتم این بار کجی است که به منزل نمیرسد.
آنچه به آن اشاره می کنیم غر نیست بلکه واضحاتیست که روز به روز واضحتر خواهد شد..." هنری بدون پشتوانه تئوریک و البته بدون کوچکترین وجاهت بین المللی که قطعا باعث بدبینی مخاطبان داخلی و خارجی خواهد شد و شده!"
دیری نمانده که اصحاب دلالت به لحاظ اخلاقی (البته نه قانونی) باید پاسخگوی همین مجموعه داران باشند. و البته در فردای بسیار زود تجسمی، اثری از آثار این حضرات نخواهد بود، چراکه به ایشان رجوع نخواهد شد.
بدون شک آنچه که شاهد خواهیم بود نیک بختانه گامی مثبت و رو به جلو خواهد بود.

خبرنگار افتخاری گالری آنلاین: سودابه حسن زاده پشنگ