هنر به عنوان یکی از مؤلّفه های اساسی ظهور و بروز فرهنگ ها و تمدن ها، جایگاه ویژه ای در تعاملات زیستی و فرهنگی انسانها داشته است و نقش محوری در پیشرفت و تعالی یا انحطاط و انحراف جوامع ایفا کرده است. هنر هر جامعه ای در بستر فکری و فرهنگی، دینی و اعتقادی و مطابق با شرایط تاریخی، اجتماعی و جغرافیایی آن جامعه شکل می گیرد. در این میان دین به عنوان اصیل ترین و پر نفوذترین منبع فکری و معنوی، با بیان و بسط آموزه ها، تعالیم، آیین ها و مناسک خود، بیشترین تأثیر را بر فرهنگ و هنر جوامع بر جای گذاشته است.

با ظهور اسلام، تمدّنِ جدیدی شکل گرفت و فرهنگ اسلامی در جوامعی که کلام وحی در آنها طنین انداز شد، به سرعت گسترش یافت. این تحول در عرصهء هنر نیز ظاهر شد و آثار هنری جدیدی خلق شد که به دلیل تمایز چشمگیر خود با دیگرآثار هنری،هنر اسلامی یا هنرهای اسلامی نام گرفت. هنر اسلامی تلاش کرد به مخاطب خود یاری رساند تا حقایق الهی را در ساخت مادی تجربه کرده و سوار بر بالهای زیبایی به سوی جایگاه اصلی خود که همانا ((قرب الهی)) است، حرکت کند.